Od sve tri osnovne grupe pesticida, herbicidi su najmlađi, jer se prve informacije o delovanju nekih pre svega neorganskih jedinjenja (ferosulfat, sulfat bakra, natrijumnitrat...) koji uništavaju biljke javljaju krajem XIX veka.
Tek četrdesetih godina XX veka dolazi do sinteza prvih herbicida, pa 1942. godine, sintetiše se 2,4 – dihlorfenoksisirćetna kiselina, poznatija kao 2,4D. Od tada do danas je razvijeno više stotina aktivnih materija koje deluju kao herbicidi koji su postali najprimenjivanija grupa pesticida u poljoprivrednoj proizvodnji. Herbicidi mogu biti sistemični, lokalsistemični i nesistemični, odnosno kontaktni u zavisnosti od sposobnosti preparata da se kreće (translocira) u biljci.
Podela može biti i prema delovanju na gajenu biljku, te su grupisani u selektivne i neselektivne pesticide. Herbicidi se dele i po nameni te su podrupe “graminicidi”, “desikanti”, “defolijanti”, “avenicidi”, “arboricidi” itd. Osnovni princip za pravilan izbor herbicida je fenofaza razvoja gajene biljke, stepen stalnosti, brojnosti i pokrovnosti korovskih biljaka koje ugrožavaju usev ili zasad, spektar delovanja herbicida, a uz konsultaciju sa stručnim licem koje kontroliše proizvodnju.